Apostołka Miłosierdzia Bożego – Patronka ŚDM

Historia św. Siostry Faustyny zaczyna się 25 sierpnia 1905r. w Głogowcu. Tego dnia rodzi się Helena, trzecia z dziesięciorga dzieci Stanisława i Marianny Kowalskich, znana później, jako głosicielka kultu Miłosierdzia Bożego.  

Dwa dni po narodzinach została ochrzczona, a Pierwszą Komunię przyjęła w wieku 9 lat. Do szkoły uczęszczała tylko trzy lata, potem musiała zwolnić miejsce młodszym dzieciom. Powołanie zakonne jednak poczuła już w wieku 7 lat.

Po szkole przystąpiła do pracy. W wieku 16 lat przyjęto ją na służbę u Leokadii i Kazimierza Bryszewskich w Aleksandrowie Łódzkim. Po roku Helena postanowiła powiedzieć rodzicom o zamiarze wstąpienia do klasztoru. Spotkała się jednak z kilkukrotną odmową. Jako dobra córka starała się być posłuszna rodzicom. Jednak w wyniku coraz silniejszego powołania opuściła dom rodzinny w 1924r. W Warszawie wielokrotnie odmówiono jej możliwości przystąpienia do zakonu. Dopiero przełożona warszawskiego domu Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia wyraziła chęć przyjęcia jej do zakonu. Postawiono został jej jeden warunek. Helena, aby stać się członkiem zgromadzenia musiała wpłacić posag, który udało jej się zebrać w rok.

Do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia wstąpiła 1 sierpnia 1925r. Wtedy też rozpoczął się jej postulat podczas, którego pełniła obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki (odźwiernej). W Zgromadzeniu otrzymała imię — s. Maria Faustyna (wszystkie siostry tego zgromadzenia noszą jako pierwsze imię Maria, dlatego podaje się najczęściej tylko drugie imię). 1 maja 1933 złożyła śluby wieczyste. Ceremoniom przewodniczył bp Stanisław Rospond.

Św. Siostra Faustyna w swoim życiu doświadczyła wielu łask: miała objawienia, przeżywała bilokacje, miała ukryte stygmaty. Objawienia, których doznała święta, dotyczyły przede wszystkim roli Miłosierdzia Bożego w życiu duchowym człowieka oraz szerzenia kultu tego przymiotu. W związku z jej doświadczeniami w życiu kościoła Katolickiego pojawiły się nowe formy kultu Miłosierdzia Bożego.  Są to m.in. obraz Jezu Ufam Tobie, święto Miłosierdzia  Bożego, Koronka do Miłosierdzia Bożego, godzina miłosierdzia.

Święta znana jest także ze swojego Dzienniczka. Pisała go ze względu na nakaz spowiedników: ks. Michała Sopoćki i o. Józefa Andrasza SJ oraz za pozwoleniem przełożonych Zgromadzenia. Pamiętnik składał się w sumie z sześciu zeszytów. Siostra Faustyna niestety przewlekle chorowała. Z powodu gruźlicy płuc i przewodu pokarmowego spędziła 8 miesięcy w szpitalu. Zmarła 5 października 1938, w wieku 33 lat.

31 stycznia 1968 Kongregacja ds. Świętych oficjalnie otworzyła proces beatyfikacyjny Sługi Bożej. 18 kwietnia 1993 odbyła się beatyfikacja Faustyny, której dokonał papież Jan Paweł II. Za cud niezbędny do wyniesienia na ołtarze uznano uzdrowienie kobiety chorej na obrzęk limfatyczny. 30 kwietnia miała miejsce kanonizacja, której także dokonał Ojciec Święty Jan Paweł II.

Dorota Gut (MaY Zielona Góra)